ผีถ้ำแกลบ อ.เชียงดาว หรือคนลับแลถ้ำแกลบ

ผีถ้ำแกลบ อ.เชียงดาว หรือคนลับแลถ้ำแกลบ

ลักษณะ : เหมือนมนุษย์ทุกประการ

เรื่องเล่า : ถ้ำแกลบ เดิมจะมีแกลบอยู่เต็มหน้าถ้ำ เพราะพวกผี จะชอบแอบมาขโมยข้าวของชาวบ้านแถวนั้น แล้วเอาไปสีข้าวเองในถ้ำ ถ้าชาวบ้านที่มีคาถา ก็จะนำเอาต้นกุงผ่าออกเป็นซีก ขนาดพอให้ปักลงดินได้ แล้วนำมาไม้ต้นกุงมาปักมุมทั้ง 4 มุม ของนาข้าว จะทำให้ผีมองไม่เห็นข้าวทำให้ผีพวกนั้นไม่สามารถขโมยข้าวไปได้ ชาวบ้านบางคนก็พูดลอยๆว่า “ ข้าวไหม้หมดแล้ว กินไม่ได้แล้ว ” เมื่อผีได้ยินอย่างนั้นก็จะไม่ขโมยข้าวไป เพราะคิดว่าข้าวนั้นไหม้แล้ว

สมัยก่อนเคยมีชาวบ้านแถวนั้นสามารถเข้าไปในถ้ำได้ มักจะไปยืมเอากี่ฝ้าย และเปียฝ้าย ที่แขวนอยู่บนหน้าผาในถ้ำ มาใช้ทอผ้า เมื่อใช้เสร็จก็จะนำไปคืนในถ้ำ แต่ไม่สามารถเอากลับไปแขวนไว้ที่เดิมได้ ก็จะบอกกล่าวลอยๆ ว่าเอามาคืนแล้ว แล้วก็นำว่างไว้ที่พื้นถ้ำ หลังจากนั้นก็มีคนมายืมเรื่อยๆ แต่บางคนไม่นำเอากี่ฝ้าย และเปียฝ้ายกลับไปคืนถ้ำ ผีถ้ำแกลบก็เลยบังตาไม่ให้มนุษย์เห็นได้อีก

มีเรื่องเล่าอีกเรื่องหนึ่งว่ากันว่า มีมนุษย์ชายคนหนึ่งได้ไปเอาคนลับแลเป็นเมีย ตอนแรกที่ชายหนุ่มนั้นไปอยู่เมืองลับแลผมของเขาสั้น แต่พอกลับออกมาผมของเขายาวมาก เมื่อไปอยู่เมืองลับแล จนมีลูกด้วยกัน วันหนึ่งเมียได้ออกไปข้างนอก ทิ้งลูกไว้กับสามี ลูกร้องไห้ไม่หยุด สามีจึงพูดปลอบลูกว่า “ นู้นๆ แม่มาแล้ว ” ลูกจึงหยุดร้องไห้ พอเมียกลับมาแล้วรู้ว่าสามีของตนนั้นพูดโกหกกับลูก จึงได้นำเอาขมิ้นจำนวนมากมาห่อให้สามี แล้วส่งสามีกลับเมืองมนุษย์ และพูดย้ำกับสามีว่า อย่าเปิดห่อผ้าออก จนกว่าจะถึงบ้าน พอสามีเดินทางออกมา ระยะทางนั้นไกลเหลือเกิน มนุษย์ชายรู้สึกหนัก จึงได้นำขมิ้นให้ห่อผ้าทิ้งออกไปตามทาง เหลือขมิ้นเพียงแง่งเดียวที่นำติดตัวมา เมื่อถึงบ้านเขาจึงได้เปิดห่อผ้าออก แต่กลับพบว่าขมิ้นแง่งนั้น กลายเป็นทอง เขาจึงรีบกลับไปหาขมิ้นตามทาง แต่ก็ไม่พบอะไร (น่าเสียดายแทนจริงๆ ^^)

แหล่งข้อมูลจาก ชาวบ้านตำบนแม่นาวาง อำเภอแม่อาย จังหวัดเชียงใหม่